Zapaść alkoholowa

Mimo licznych stereotypów, alkoholizm powszechnie uznawany jest w medycynie oraz psychologii za poważną chorobę, którą należy leczyć. Osoba uzależniona, negująca jej powagę lub istnienie może doprowadzić do własnej śmierci. Alkohol negatywnie wpływa na zdrowie danej osoby, zarówno w aspekcie psychicznym, jak i fizycznym. Należy podkreślić, że alkohol etylowy, mimo, iż jest znacznie bezpieczniejszy od alkoholu metylowego, spożywany w nadmiarze jest toksyną, która upośledza funkcjonowanie organizmu, zaburzając pracę narządów i układów, degradując je. 

Największym zagrożeniem płynącym z posiadanego uzależnienia jest to, że alkoholik systematycznie zaczyna potrzebować coraz większych dawek alkoholu, co stanowi jedną z przyczyn utraty kontroli nad własnym zachowaniem, a cała uwaga osoby chorej skierowana jest na pozyskiwanie kolejnych porcji trunków wysokoprocentowych. W ten sposób alkoholik zaczyna całkowicie niszczyć życie sobie oraz swoim najbliższym we wszystkich jego aspektach – rozpoczynając od zaniedbywania siebie, swojego partnera i dzieci, poprzez niesprostaniu wymagań ze strony pracodawcy, kończąc na aktach agresji i przemocy. Należy zaznaczyć tutaj zmianę systemu wartości oraz moralności osoby uzależnionej. 

Co to jest alkoholowy zanik mózgu?

Narządem, który szczególnie narażony jest na negatywne działanie alkoholu jest mózg. Już po niewielkiej ilości alkoholu zaczyna pojawiać się niewyraźna mowa, brak koordynacji ruchowej, a także niewyraźny obraz. Zazwyczaj efekt ten jest dość krótkotrwały, zanika po odstawieniu alkoholu. Jednak należy tutaj rozgraniczyć osoby pijące alkohol sporadycznie od takich ludzi, którzy nadużywają alkoholu w sposób regularny. Opisane zmiany mogą występować jeszcze długo po wytrzeźwieniu.

Alkohol etylowy nie tylko jest substancją toksyczną, ale stanowić truciznę, jeżeli dana osoba spożyje śmiertelną dawkę alkoholu. Jego negatywne działanie jest powszechnie opisane i do najczęstszych alkoholowych dolegliwości zalicza się:

• Ogólne pogorszenie funkcjonowania organizmu,
• Zaburzenia pracy układów wewnętrznych człowieka,
• Rozległe i często nieodwracalne uszkodzenia narządów, w tym: wątroby, nerek, trzustki, jelit, mózgu. Należy pamiętać, że to właśnie wątroba jest narządem odpowiadającym za metabolizowanie etanolu.

Alkohol oraz wywołane jego działaniem zatrucia uszkadzają ośrodkowy układ nerwowy, powodując rozległe i nieodwracalne zmiany w mózgu, co w efekcie może doprowadzić do alkoholowego zaniku mózgu. Warto również zaznaczyć destrukcyjną funkcję alkoholu na białka w postaci denaturacji białek.

Innym skutkiem choroby alkoholowej trwającej już długofalowo jest wystąpienie zapaści alkoholowej, która jest bezpośrednim stanem zagrożenia życia. Należy więc wyjaśnić, czym jest zapaść alkoholowa, czym się ona charakteryzuje, a także w jaki sposób można pomóc alkoholikowi podczas wystąpienia zagrożenia życia?

Co to jest zapaść alkoholowa?

Zapaść alkoholowa jest ryzykiem utraty życia i zdrowia wynikającym z wieloletniego oraz nadmiernego spożywania alkoholu przez osobę uzależnioną. Można przyjąć, że przypadłość ta jest następstwem choroby alkoholowej, objawiającym się jako rezultat nadmiernej ekspozycji na napoje wysokoprocentowe. Zapaść alkoholowa spowodowana jest również zatruciem alkoholowym.

Poprzez zatrucie alkoholem etylowym, organizm zaczyna reagować na alkohol będący w obiegu krwi jak na toksynę lub truciznę (w momencie przekroczenia dawki śmiertelnej), doprowadzając do zapaści alkoholowej, czyli do stanu, kiedy pojawia się zapaść funkcji krążeniowej, uwydatniająca się poprzez przyspieszone tętno z jednoczesnym spłyceniem oddechu.

Jak szybko rozpoznać zapaść alkoholową?

Podczas diagnozowania zapaści alkoholowej należy być ostrożnym, ponieważ bardzo łatwo pomylić ten stan zagrożenia życia z objawami zespołu abstynencyjnego, który jest znacznie mniej groźny. Pod uwagę należy wziąć występowanie takich objawów, jak:

• Przyśpieszone oraz słabnące tętno zarazem,
• Płytki oddech,
• Drgawki,
• Wymioty oraz nudności,
• Omamy – zapachowe, wzrokowe, słuchowe.

Zapaść alkoholowa jest bardzo częstą przyczyną zgonów wśród osób uzależnionych od alkoholu. W momencie rozpoznania zapaści należy niezwłocznie zadzwonić po pogotowie, ponieważ stanowi ona bezpośrednie zagrożenie życia powodując zgon w bardzo krótkim czasie.

Jak wygląda pierwsza pomoc podczas zapaści?

Na początku należy wezwać pogotowie ratunkowe w szczegółowy sposób opisując zaistniałą sytuację oraz postępować zgodnie z zaleceniami dyspozytora, ważne, aby nie rozłączać się aż do momentu przyjazdu karetki jeżeli takie zalecenie padnie – dyspozytor w ten sposób monitoruje sytuację. Należy nie dopuszczać do pozostawienia osoby w zapaści bez opieki, należy stale zwracać na nią uwagę, być w kontakcie.

Bezpieczną pozycją dla osoby przeżywającej zapaść alkoholową jest ułożenie na boku (bezpieczna pozycja boczna ustalona). W takim przypadku w momencie wystąpienia wymiotów minimalizuje się ryzyko zachłyśnięcia, zadławienia oraz podduszenia spowodowanym wydzielinami, które w ten sposób są swobodnie wydalane przez organizm.

Następnym krokiem są podjęte przez zespół ratunkowy specjalistyczne działania medyczne. Na początku usuwane są toksyny z organizmu. Po ustabilizowaniu stanu pacjenta, kolejnym etapem udzielania pomocy jest wzięcie udziału w terapii uzależnień. Warto, aby na terapię uczęszczała osoba chora oraz jej najbliżsi członkowie rodziny, ponieważ osoby współuzależnione (partner, dzieci) nie potrafią diagnozować problemu oraz właściwie zareagować. Terapia rodzinna pozwala uczyć się życia w trzeźwości oraz reagowania na sytuacje trudne.

Kiedy może dojść do zapaści alkoholowej?

Zapaść alkoholowa występuje po nadmiernej ekspozycji na alkohol. Należy podkreślić, że na zapaść narażone są zarówno osoby uzależnione jak i osoby nieuzależnione, które spożyły nadmierną ilość alkoholu etylowego jednorazowo lub okazjonalnie. Istnieją również inne powody wystąpienia zapaści alkoholowej.

Jeżeli dana osoba ma problem z alkoholem, zaniedbując występujące już symptomy pogorszenia stanu zdrowia oraz samopoczucia należy pamiętać o nawadnianiu organizmu. Bardzo często nadmierne spożycie alkoholu wywołuje liczne wymioty, które są przyczyną odwodnienia oraz utraty cennych soli mineralnych oraz elektrolitów z organizmu. Zapaść alkoholowa groźna jest również dla osób, które doprowadzają się do ciągów alkoholowych, a następnie gwałtownie odstawiają alkohol.

Z powyższych rozważań wynika, że zapaść alkoholowa zagraża życiu osób zarówno uzależnionych od alkoholu jak i osób okazjonalnie spożywających etanol, która spożyła zbyt dużą dawką alkoholu w krótkim czasie. Należy podkreślić, że ryzyko wystąpienia zapaści alkoholowej wzrasta w momencie jednoczesnego spożywania kilku substancji toksycznych, w tym alkoholu z lekami, dopalaczami lub narkotykami. W takim przypadku zapaść nie musi łączyć się ze znaczną ilością etanolu we krwi, a może wystąpić w przypadku zażycia dużych ilości narkotyków. 

Zapaść alkoholowa – pomoc

Zapaść alkoholowa stanowi znaczne zagrożenie życia pacjenta. W takim przypadku należy natychmiastowo wezwać pomoc w postaci pomocy medycznej. Udzielony zostanie pacjentowi detoks. Wpadanie w zapaść alkoholową jest często momentem, kiedy rozpoczyna się terapię uzależnień. Mimo to, najkorzystniejsze dla pacjenta jest podjęcie leczenia od najwcześniejszych symptomów występowania choroby alkoholowej. Największe efekty leczenia uzależnienia będzie połączenie psychoterapii i odtrucia alkoholowego. Odtruwanie alkoholowe pomoże wyjść Tobie z zapaści alkoholowej.

Warto również zwrócić uwagę na leczenie alkoholizmu lekiem Esperal w formie wszywki alkoholowej. Jest to terapia awersyjna, która ma liczne grono zwolenników, przy czym jest bardzo skuteczna. Metoda ta działa poprzez wytworzenie u pacjenta psychicznej bariery, niechęci oraz rezygnacji ze spożywania alkoholu. Jednorazowe zaszycie działa około roku.

Warto zaznaczyć, że im dłużej trwa uzależnienie, tym bardziej zdewastowany jest organizm człowieka. Przede wszystkim alkohol niszczy ośrodka podkorowe, rdzeń i płyn mózgowy, czego efektem są zaburzenia naturalnym instynktów, odruchów oraz popędów. W niektórych przypadkach całkowicie zanikają. Dodatkowo istnieje ryzyko wystąpienia całkowitego zatrzymania pracy narządów człowieka, ośrodków mózgowych, a także upośledzona zostaje praca układu oddechowego, krążeniowego, a nawet istnieje ryzyko zgonu.